Komunikacja pocztowa odgrywała niezwykle ważną rolę w przeszłości. Podczas gdy współcześni ludzie mogą przekazywać ważne informacje za pomocą wielu środków (telewizja, publikacje, Internet, radio itp.), kiedyś było to możliwe tylko za pośrednictwem poczty, pisze portal krakow-future.eu.
Usługi pocztowe w Krakowie pojawiły się w XIV oraz XV wieku, ale był to zupełnie inny rodzaj usług pocztowych, nie ten, który wyobrażają sobie współcześni ludzie.
Przeczytaj poniższy artykuł, aby dowiedzieć się, jak wyglądał ten środek komunikacji w przeszłości, jak działał w Krakowie i poznać inne ciekawe fakty z historii poczty.
Poczta istniała dzięki kupcom
Historia rozwoju poczty w Polsce związana jest z działalnością władców. Faktem jest, że monarchowie różnych krajów musieli komunikować się ze sobą i przekazywać ważne wiadomości — dotyczyło to zarówno kwestii geopolitycznych, jak i oficjalnych wizyt, balów i różnych uroczystości, które odgrywały niezwykle ważną rolę w nawiązywaniu stosunków międzynarodowych. Takie wiadomości były przekazywane przez specjalnych ludzi — posłańców, lub w nowoczesnym znaczeniu tego słowa — kurierów, którzy musieli utrzymywać komunikację między wszystkimi europejskimi dworami.
Jednak tylko elita mogła sobie pozwolić na osobistych posłańców. W jaki sposób zwykli mieszkańcy miast wysyłali do siebie listy?
Działalność poczty „cywilnej” kojarzy się przede wszystkim z kupcami. Otrzymywali oni i transportowali towary w całej Europie, więc musieli stale ze sobą korespondować i pozostawać w kontakcie. Bardzo często kupcy z zagranicy przybywali do miast i utrzymywali kontakt ze swoją ojczyzną. W ten sposób ustanowiono ważne szlaki handlowe i opracowano system, który działał przez wiele lat. Do Krakowa przybywali kupcy z Włoch, Niemiec, Węgier itd.
W tym samym czasie pojawiły się inne organizacje komunikacyjne. Niemal każda struktura miejska posiadała własny urząd pocztowy i korzystała wyłącznie z jego usług. Na przykład bractwa religijne, stowarzyszenia rzemieślnicze, uniwersytety, władze miejskie itp. miały takie usługi.
Posłańcy dostarczający ważne wiadomości otrzymywali listy już zapieczętowane lakiem. Z reguły nie wolno im było ich czytać i chociaż posłańcy nie zawsze byli piśmienni, używano laku. List musiał być zapieczętowany, gdy dotarł do odbiorcy, a pieczęć była tego wyraźnym znakiem.
Seweryn Boner i jego starania o utworzenie stałej poczty miejskiej w Krakowie
Oprócz tego, że każda struktura miała swoich posłańców i rozwijała własne powiązania, istniała potrzeba stworzenia ogólnomiejskiej poczty. Doskonale rozumiał to burgrabia krakowski i bankier królewski Seweryn Boner.
Seweryn Boner był człowiekiem wykształconym, dobrze zorientowanym w sprawach finansowych i często podróżował do różnych części Europy, utrzymując kontakty z wieloma znanymi osobistościami z różnych krajów. Doskonale zdawał sobie sprawę ze znaczenia usług pocztowych, tym bardziej że stale z nich korzystał.
Seweryn Boner, podróżując po Europie, zapoznał się z doświadczeniami tworzenia ogólnomiejskiej poczty. Po konsultacjach z właścicielami rodzinnej poczty Thurn und Taxis postanowił założyć taką placówkę w Krakowie. Jego ambitne plany nigdy jednak nie doszły do skutku. Seweryn Boner zginął tragicznie w drodze powrotnej z wesela syna.
Ustanowienie regularnej poczty dzięki królowi Zygmuntowi Augustowi
Po śmierci królowej Bony w 1557 roku król Zygmunt August dążył do utrwalenia jej wielkiego dziedzictwa. W tym celu musiał utrzymać regularną i niezawodną komunikację między Krakowem a Włochami, gdzie zmarła królowa.
Pierwsza regularna usługa pocztowa została ustanowiona rok po śmierci Bony. W tym czasie, z rozkazu króla, utworzono specjalny oddział pocztowy do transportu ważnych wiadomości z Krakowa do Wenecji i z powrotem.
Struktura ta była w pełni utrzymywana przez króla, ale każdy mógł z niej korzystać. Jednak takie usługi były w tamtych czasach bardzo drogie, więc poczta była dość kosztowną przyjemnością, na którą przeciętny krakowianin nie mógł sobie pozwolić.
