Początek historii internetu sięga 1969 roku. Jednak w Polsce ta technologiczna nowość pojawiła się dopiero po 22 latach, kiedy w 1991 roku ustanowiono pierwsze połączenie sieciowe z Kopenhagą. O rozwoju polskiego internetu, kto jako pierwszy w Krakowie mógł pozwolić na korzystanie z takiego luksusu i kiedy nastąpiło przejście usługi na format ogólnodostępny – czytaj w materiale serwisu krakow-future.eu.
Pierwsze kroki
Pierwsza poczta elektroniczna, fora dyskusyjne, a nawet przeglądarki internetowe – w tym wszystkim od ponad dwóch dekad nie brali udziału mieszkańcy Krakowa i całej Polski. Powodem tego jest żelazna kurtyna, za którą znajdowało się państwo w okresie rządów ZSRR. Dopiero po odzyskaniu przez Polaków niepodległości uzyskano możliwość doświadczenia całego uroku Internetu.
Oficjalną datą uzyskania dostępu do Internetu uważa się grudzień 1991 roku. Oprócz Krakowa komputery podłączone do sieci znajdowały się także w Warszawie, Toruniu i Katowicach. Początkowo prędkość internetu nie była imponująca, osiągając mniej niż 10 kb/s. Ale nawet taka pozwalała na niespotykane wówczas zjawisko – możliwość wysłania e-maila na inny kontynent.
Do 1994 roku Internet w Polsce był wyłącznie siecią akademicką. Wyjątkiem od reguły było tylko kilka dużych firm i organizacji finansowych. Dwa lata później w Krakowie powstaje jeden z pierwszych polskich portali internetowych – OptimusNet (popularnie – Onet). A już w 1999 roku w królewskiej stolicy Polski pojawia się publicznie dostępny e-mail Interia.pl.
Okres ten upływa również pod znakiem tworzenia polskich stron internetowych Merlin i Allegro, będących krajowym prototypem znanego na całym świecie Amazona. W grudniu 2000 roku na serwisie aukcyjnym Allegro zarejestrowało się ponad 66 tysięcy użytkowników.
Pojawienie się dostępnego internetu
W 1996 roku Telekomunikacja Polska zapewniła mieszkańcom połączenie z siecią za pośrednictwem modemu telefonicznego. Początkowo możliwość surfować po stronach blokowała linię komunikacyjną, więc użytkownicy musieli wybierać – albo Internet, albo możliwość rozmowy przez telefon. Dopiero trzy lata później rozpoczęto sprzedaż SDI, który rozwiązał ten problem. Ponadto użytkownicy woleli korzystać z Internetu po godzinie 22:00, kiedy impuls był naliczany co 6 minut, a nie co 3 minuty, jak w ciągu dnia.
Również w tym okresie jednym z aktywnych i dochodowych sfer biznesu było otwarcie kafejki internetowej. Za 1-2 zł za godzinę mieszkańcy Krakowa mieli możliwość spędzenia czasu w sieci uzyskując dość akceptowalną prędkość połączenia.
Rewolucja w dziedzinie szybkiego internetu miała miejsce w 2000 roku. W Krakowie pojawiła się wówczas usługa Neostrady, która umożliwiała bardzo szybkie przesyłanie danych w dużych ilościach. Jedynym minusem jest to, że taka usługa była znacznie droga jak na kieszeń przeciętnego obywatela i mogli z niej korzystać wyłącznie zamożni ludzie. Jednak postęp naukowy i technologiczny nie stał w miejscu i po 4 latach firma puściła do sprzedaży pakiety bardziej przystępne cenowo dla zwykłych obywateli. Z kolei ten krok przyczynił się do wzrostu popularności Internetu w Krakowie. Od tego czasu usługa ta stała się dostępna dla większości mieszkańców miasta, a komputer osobisty z dostępem do światowej sieci pojawił się w prawie każdej rodzinie. Również od 2004 roku wiele urządzeń domowych zyskało możliwość jednoczesnego łączenia się z Internetem światłowodowym bez widocznych spadków prędkości. Ponadto warunki pogodowe nie miały wpływu na takie połączenie za pomocą kabla.
Podsumowując, trudno sobie wyobrazić, że w dobie publicznego internetu możliwość łączenia się z siecią prawie z dowolnego miejsca na świecie, gdzie jest zasięg, był kiedyś okres, w którym ta usługa była uważana za luksus. Ale każda dziedzina ma swoją drogę transformacji i rozwoju, a Internet nie jest wyjątkiem.
