Bazylika św. Franciszka z Asyżu wraz z przyległym klasztorem – kompleks sakralny, sakralne dziedzictwo kulturowe Krakowa. W 1920 roku świątynia otrzymała od papieża tytuł bazyliki mniejszej. Bazylika posiada potrójne potrójne sanktuarium: Matki Bożej Bolesnej Smętnej Dobrodziejki, błogosławionej Salomei Piastówny i błogosławionej Anieli Salawy.
Sanktuarium ma również niezwykle wielką wartość jako zabytkowa atrakcja sztuki i łączy styl gotycki z barokiem. Więcej na krakow-future.
Historia założenia Bazyliki św. Franciszka z Asyżu
Opowiadają, że w kościele św. Franciszka z Asyżu formalnie powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów, wielki książę litewski Jagiełło został ochrzczony i koronowany, a także w tej świątyni narodziła się słynna dynastia Jagiellonów.
Inicjatywa budowy świątyni należy do franciszkanów, którzy przybyli do Krakowa w 1237 roku z pomocą żony Henryka Pobożnego albo i sam książę przywiózł ich z Pragi. Budowę świątyni rozpoczęto po najeździe Tatarów w 1241 roku. Założycielem Bazyliki jest książę Bolesław Wstydliwy, który sfinansował budowę świątyni. Po jego śmierci został tam pochowany obok swojej siostry bł. Salomei.
Kościół konsekrowano pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu w 1269 roku, po czym budowa świątyni ulegała licznym zniszczeniom i pożarom z powodu wojen. Od XV wieku kościół był stale dobudowywany i rozbudowywany. Nieco później wybuchł silny pożar i kościół znów się spalił. W XVI wieku przy wejściu do kościoła zbudowano wysoką trzypiętrową wieżę – dzwonnicę, która również spłonęła w 1665 roku.
Kolejny pożar w 1850 roku spłonął większość kościoła. Został jednak natychmiast odrestaurowany. Renowację przeprowadzono również pod koniec XIX wieku pod kierownictwem dwóch polskich architektów Władysława Ekielskiego i Karola Knausa. Odbudowę kościoła zakończono w 1912 roku.
Sakralne i artystyczne znaczenie Bazyliki św. Franciszka z Asyżu
Cały kompleks Bazyliki Franciszka z Asyżu składa się z kościoła, do którego dodano Kaplicę Męki Pańskiej, w której można zobaczyć 14 obrazów przedstawiających mękę na każdej stacji Męki Jezusa Chrystusa autorstwa artysty Józefa Mehoffera. Z drugiej strony do kościoła przylega Kaplica Matki Boskiej Bolesnej, w której znajduje się obraz Matki Boskiej Bolesnej z okresu późnego gotyku. Trzecia Kaplica -Błogosławionej Salomei. Przy kościele znajduje się również klasztor, na którego dziedzińcu znajduje się galeria portretów biskupów krakowskich.
W Bazylice św. Franciszka z Asyżu każda ściana, witraż, a zwłaszcza ołtarz główny, jest dziełem sztuki o wysokim znaczeniu sakralnym. Ołtarz ozdobiony jest obrazem „Gloria św. Franciszka” XIX-wiecznego artysty Gerharda Flatza. Kilka witraży okiennych, zaprojektowanych przez polskiego artystę i projektanta Stanisława Wyspiańskiego, przedstawia św. Franciszka i bł. Salomei. Sceny z życia św. Franciszka zdobią również ściany świątyni, obok obrazów Matki Bożej z Dzieciątkiem, Św. Michał Archanioł i tym podobnych.
W nawie głównej Kościoła znajdują się ołtarze z okresu późnego baroku, a nad chórami znajduje się witraż z 1904 roku „Bóg Ojciec – Stań się” autorstwa Wyspiańskiego. W pozostałej części świątyni znajduje się barokowy krucyfiks z XVII wieku. Ogólnie we wnętrzu kościoła dominuje styl barokowy.
