Floriańska to jedna z najważniejszych ulic nie tylko Krakowa, ale i całej Polski. Mimo swoich skromnych rozmiarów (zaledwie 335 metrów) mieści w sobie ogromną liczbę ciekawych zabytków: jedyny zachowany w mieście fragment budowli obronnej, klimatyczne kawiarnie i restauracje oraz stare kamienice w różnych stylach architektonicznych. Wśród nich jest czteropiętrowy dom pod numerem 1, pierwotnie nazywany Kamienicą Pod Etiopy. O powodach nadania tej nazwy, a także o historii jednego z najstarszych budynków przy ulicy Floriańskiej można przeczytać w artykule krakow-future.
Historia kamienicy
W XVI wieku na rogu ulicy Floriańskiej wzniesiono jednopiętrowy drewniany budynek, w którym otwarto aptekę Sub Aethiopibus. Po pewnym czasie właściciel Grygier Kwapiński przebudował budynek na murowany, a pod koniec XVII wieku jego syn Jacenty dobudował drugie piętro.
Ulica Floriańska była nie tylko częścią Drogi Królewskiej ciągnącej się od Rynku Głównego do Wawelu, ale była również uważana za najpiękniejszą ulicę w Krakowie, więc tylko zamożni ludzie mogli sobie pozwolić na zamieszkanie tutaj. Arystokraci tamtego okresu ozdabiali również fasady budynków eleganckimi rzeźbami. Wynikało to nie tylko z chęci bogatych do wyróżnienia się, ale także z powodu kłopotów z numeracją budynków. Dlatego też specyficzny wystrój służył jako najlepszy punkt odniesienia adresowego: spotkania były planowane przy Kamienicy Pod Matką Boską lub przy Kamienicy Pod Jaszczurami, a jeśli trzeba było znaleźć miejsce na nocleg, odpowiadał Hotel pod Różą.
Dlatego też właściciele apteki nie odeszli od trendów i stworzyli własną płaskorzeźbę przestawiającą dwóch muskularnych Etiopczyków ubranych w jaskrawe afrykańskie spódnice i charakterystyczne nakrycia głowy. Trzymali oni kosz wypełniony po brzegi dojrzałymi winogronami.
Reklama odegrała swoją rolę
Dla wielu mieszkańców miasta ta płaskorzeźba była zagadką: co Kraków ma wspólnego z czarnoskórymi Etiopczykami? Odpowiedź przyszła natychmiast, zaraz po przekroczeniu progu apteki Sub Aethiopibus. Obraz służył jako prawdziwa reklama, ponieważ apteka sprzedawała różne egzotyczne leki oprócz klasycznych leków. Ponadto apteka informowała również mieszkańców Krakowa o dostępności doskonałych win, o czym świadczyły winogrona w koszyku trzymanym przez czarnoskórych mężczyzn.
Pod koniec XVIII wieku w budynku wybuchł pożar. Po tym wydarzeniu Kamienica Pod Murzynami czekała na wielką rekonstrukcję, a także ukończenie trzeciego i czwartego piętra, na których teraz znajdują się apartamenty. Głównym celem renowacji było jednak zachowanie dziedzictwa architektonicznego.
W 1940 roku mieszkał tu słynny polski poeta Konstanty Ildefons Gałczyński. Był pod takim wrażeniem architektury budynku i piękna płaskorzeźby, że wspomniał o nim w swoim wierszu „Zaczarowana dorożka”. W 1989 roku, w związku z tym wydarzeniem, fasadę budynku ozdobiono spersonalizowaną tablicą pamiątkową.
W 1931 roku Kamienica Pod Murzynami została wpisana do rejestru zabytków województwa małopolskiego.
