Kościół Mariacki lub Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny jest jednym z najstarszych i największych gotyckich zabytków architektury nie tylko dla Krakowa i Polski, ale także dla Europy. Kościół znajduje się na słynnym krakowskim Rynku. Więcej na krakow-future.
Świątynia ma ciekawą tradycję – co godzinę z północnej (najwyższej w mieście) wieży transmitowany specjalny sygnał na trąbce – hejnał, który kiedyś powiadamiał o każdej godzinie, a to dwadzieścia cztery razy dziennie. A także był to alarm.
Tradycja ta opiera się na legendzie o ataku Tatarów na Kraków, kiedy muzyk zaczął grać znaną melodię jako ostrzeżenie o bliskim niebezpieczeństwie. W tym samym czasie brama do miasta została natychmiast zamknięta, ale jedna z mongolskich strzał trafiła trębacza, zanim jeszcze skończył melodię. Na pamiątkę tego tragicznego przypadku melodia hejnału jest zawsze przerywana.
Założenie Kościoła Mariackiego w Krakowie
Pierwsze wzmianki o kamiennym kościele w stylu romańskim, który pojawił się na miejscu współczesnego, datowane są na lata 1221-1222. Jednak budynek tej świątyni nie przetrwał z powodu ciągłych najazdów tatarskich.
Druga świątynię zbudowano w tym samym miejscu na krakowskim Rynku około przełomu XIII i XIV wieku. Był to gotycki kościół z cegły, z którego zachowały się niewielkie elementy w dolnej części budowli. Następnie, w latach 1355-1365, zaczęto wznosić trzeci, którego założycielem był Mikołaj Wierzynek starszy. Nieco później podwyższono wieże świątyni, a pod koniec XIV wieku zburzono stare mury do budowy nowego korpusu.
Budowę wież świątyni zakończono w latach 1400-1406. Wyższa pełniła rolę strażnicy, z której prowadzono obserwacje, dlatego w 1478 roku została podniesiona do 82 metrów. W 1666 roku na dachu tej wieży umieszczono pozłacaną koronę, która jest symbolem Matki Boskiej.
Druga wieża została zbudowana niżej, aby nie zasłaniała widoku z wyższej. Druga wieża ma wysokość 69 metrów i jest również dzwonnicą kościoła, w której umieszczono pięć dzwonów. Najstarszy z nich z ornamentem roślinnym pochodzi z XIII wieku. Drugi dzwon pochodzi z XIV wieku – ozdobiony herbami Krakowa i medalionami czterech ewangelistów. Trzeci dzwon jest dziełem Jana Weygla z 1390 roku. Czwarty z 1438 roku wyróżnia się bogatą dekoracją mistrza Jana Freudentala. Piąty lub zegarowy dzwon – powstał w połowie XVI wieku.
Kościół Mariacki – majestatyczny zabytek sztuki Krakowa
Kościół Mariacki zachwyca niezwykłym gotyckim majestatem zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz świątyni. To właśnie w XV wieku zbudowano nowe gotyckie sklepienie chórów w kształcie gwiazdy i boczne kaplice.
Prawdziwym cudem Kościoła Mariackiego jest ołtarz główny, uważany za największy gotycki ołtarz w Europie i największy na świecie drewniany ołtarz na świecie z końca XV wieku. Ołtarz poświęcony jest Wniebowstąpieniu NMP. Prawdziwe arcydzieło sztuki stworzył słynny niemiecki mistrz Wit Stwosz z pomocą swoich uczniów w Krakowie. Ołtarz powstawał przez dwanaście lat w latach 1477-1489. Otwarcie ołtarza Kościoła Mariackiego odbyło się w święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny piętnastego sierpnia 1489 roku.
Podstawa ołtarza wykonana jest z dębu, a figury na nim, których jest ponad dwieście, są z lipy. Ołtarz ma cztery skrzydła, z których dwa są ruchome. Największe postacie są niezwykle ekspresyjne i realistyczne, osiągają wysokość do dwóch i pół metra. Są to niesamowite posągi Matki Boskiej i apostołów, które reprezentują główną część ołtarza.
Po zamknięciu ołtarza można zobaczyć ilustracje dwunastu scen Najświętszej Dziewicy Maryi i Jezusa Chrystusa. Po otwarciu – sześć Radości Maryi. Ołtarz jest również ozdobiony codziennymi scenami z życia Jezusa Chrystusa i apostołów.
